Historie
De zaalvoetbalsport werd in 1973 geïntroduceerd door de Nederlandse sergeant Dick Staphorst. Met onregelmatige tussenpozen werden er toernooien georganiseerd tussen de burgerij en de TRIS, waarbij er nog lang geen sprake was van een reguliere zaalvoetbalcompetitie. Gelet op het animo dat er bestond voor de zaalvoetbalsport werd in 1977 een werkcommissie geïnstalleerd, die als doel had het uitstippelen van een structuur voor het organiseren van een reguliere zaalvoetbalcompetitie. De ontwikkelingen in de daaropvolgende jaren resulteerden in het oprichten van de Surinaamse ZaalVoetbalBond (S.Z.V.B.) op maandag 2 februari 1981. Deze bond bestond uit 23 verenigingen. Middels stemming werd de bestaande werkcommissie onder voorzitterschap van M.de Miranda jr. de volledige bevoegdheid gegeven, zich voortaan als bondsbestuur uit te dragen.
In de jaren direct na de oprichting van de bond bleek al spoedig, dat zaalvoetbal uit zou groeien tot een niet weg te denken tak van sport in Suriname. Analyses wezen uit dat het kunnen beoefenen van zaalvoetbal voorzag in vele behoeften van zowel jonge als oudere sporters. Het veel aan de bal willen zijn en het veelvuldig kunnen leveren van hoogstaande technische staaltjes zijn aspecten die kenmerkend zijn voor onze Surinaamse voetbalcultuur. Zaalvoetbal heeft voor velen die mogelijkheden geboden om zich sportief volledig uit te leven. In gestaag tempo werden er steeds meer verenigingen opgericht en ingeschreven. Het laatste decennium lag het geregistreerd aantal leden van de S.Z.V.B. in Paramaribo steeds rond de tachtig, terwijl sedert de renovatie van de sporthal te Nieuw Nickerie in 2000 er ook zo’n dertig verenigingen aldaar actief zijn.
Tot het jaar 2000 is er voornamelijk gespeeld op nationaal niveau. Gedurende de deze periode is er weinig internationale ervaring opgedaan. De eerste nationale selectie van de S.Z.V.B die heeft deelgenomen aan WK Futsal kwalificatie werd in het jaar 2000 samengesteld o.l.v. het bestuur van Leeuwaarde. De kwalificatie wedstrijden werden op Costa Rica gespeeld en is voor ons een zeer leerrijke ervaring geweest. Critici waren het unaniem erover eens dat het toen slechts gebrek aan ervaring was dat de selectie nog net de eindrondes niet bereikte. In 2004 heeft de S.Z.V.B. wederom een selectie afgevaardigd om deel te nemen aan WK Futsal Kwalificatie wedstrijden. Deze keer konden 3 landen van de Caribbean Football Union (C.F.U.) zich plaatsen voor de tweede ronde van de kwalificatie wedstrijden die in Costa Rica gehouden zouden worden. De C.F.U kampioenschappen werden gehouden in Trinidad en Suriname wist zich als derde te plaatsen voor de tweede ronde. Ook deze keer hebben wij de eind ronde niet weten te behalen, maar is de participatie weer een leerrijke ervaring geweest. Echter hebben wij na de evaluatie een belangrijke punten geconstateerd die verbetering behoeven willen wij ons kwalificeren voor een WK Futsal eind ronde. De Futsal sport heeft in Suriname vanaf de oprichting een kwalitatieve groei gekend. Dit is volledig te begrijpen, omdat de sport ontstaan is op initiatief van een inividu en is later gedragen door een stuurgroep. In de fase van de oprichting is bekendheid verwerven belangrijk geweest, hierna heeft de sport in kwantitatieve zin een groeifase gekend. Willen wij ons internationaal meten, dan zullen wij het accent moeten leggen op de kwaliteit van de sport beoefening en onze organisatie. Om deze rede heeft het bestuur Achaibersing, dat op 9 juli 2005 gekozen is door de Algemene leden Vergadering, de volgende mission statement geformuleerd.
‘Door kwalitatief te groeien zal de Futsal sport in Suriname bloeien’.
Het beleid:
Het beleid van dit bestuur is er op gericht de kwaliteit van de sport beoefening en de organisatie te verbeteren. Het bestuur zal trachten om inhoud te geven aan dit beleid missie door al haar activiteiten af te leiden van de bovengenoemde mission statement.
